ترفندهای اموزشی

دو نکته برای تربیت کودکی که احساس حقارت و قدرت می کند اما حق ندارد

فرزندان کویر به سادگی از نیات خوب و سرمایه گذاری بیش از حد ما استفاده کرده اند.

-سالی کوسلو-

من فکر می کنم می خواهم دخترم کمی احساس حقارت داشته باشد. ما بزرگ شده ایم که شایسته هیچ چیزی نیستیم، از جمله احترام به این موضوع که هر نسلی اتفاق می افتد، همان داستان کودکان لوس. مطمئنم که نسل اول بچه هایی که کفش می پوشیدند یا به مدرسه می رفتند نیز لوس و مستحق محسوب می شدند.

من می گویم ما چرخه نامگذاری نسل جوان را می شکنیم."

-کارا-

هیچ کس نمی خواهد کودکی را بزرگ کند که فکر می کند دنیا به او بدهکار است، کسی که احساس می کند حق دارد هر چه می خواهد بگیرد.انواع اختلالات روحی در کودکان

همه ما می خواهیم کودکانی را پرورش دهیم که می دانند چگونه سخت کار کنند تا آنچه را که می خواهند در جهان ایجاد کنند. اما کارا (که در بالا این نظر را مطرح کرد)درست است.

ما همچنین می خواهیم کودکی را بزرگ کنیم که احساس ارزشمندی کند، مستحق نعمت های فراوان معنوی، عاطفی، جسمی و زندگی غنی باشد که باید حق تولد هر کودکی باشد.

بنابراین رازهای تربیت کودکی که احساس ارزشمندی می کند اما مورد توجه قرار نمی گیرد چیست؟استفاده از وی پی ان در گوشی آیفون اپل

در این ویدئو با آویتال از والدین جونکی، او وانمود می کند که یک کودک پنج ساله است که کامیون بیشتری می خواهد، و من وانمود می کنم که مادر هستم.

در این مطلب به جزئیات چگونگی صحبت کردن با بچه ها در مورد پول و چیزهایی که می خواهند می پردازیم، به گونه ای که به جای شرمندگی، به آن ها قدرت می دهیم.

در اینجا دوازده نکته برای بزرگ کردن کودکی که احساس حقارت و قدرت می کند اما مستحق نیست آورده شده است.

1- گرسنگی عاطفی فرزندتان را با مال و منال تغذیه نکنید.

اشتیاق های مادی اغلب تنها راهی برای ما هستند تا نیازهای عمیقی را که برآورده نمی شوند، هدایت کنیم، مانند نیاز همه انسان ها به دیده شدن واقعی، پذیرفته شدن و عزیز شدن. اغلب وقتی احساس گناه می کنیم که وقت کافی را با فرزندانمان نمی گذرانیم، چیزهایی برای آن ها می خریم.

هنگامی که کودک شما درخواست می کند، این یک پرچم قرمز برای توقف است، مشغله کاری خود را کنار بگذارید، و در مورد اولویت های خود شفاف شوید.

شما امروز با کودکتان چه می کنید تا به سادگی از او لذت ببرید؟ چگونه می توانید در هفته مراسمی ترتیب دهید تا زمان بیشتری را صرف برقراری ارتباط کنید؟ به قول قدیمی ها، کودکان زمانی رشد می کنند که شما نیمی از هدیه ها و دو برابر حضورتان را به آن ها بدهید.

2- به جای خجالت کشیدن، به کودکان قدرت دهید تا فراوانی خودشان را ایجاد کنند.

اغلب اوقات، به خاطر اضطرابی که از پول داریم، وقتی بچه ها را به چیزهای مادی عادت می دهیم، خجالت می کشیم. این کار به بچه ها یاد می دهد که شایسته نیستند. اما عکس این موضوع که هر چیزی را که می خواهند به بچه ها بدهیم، درس های غلطی را هم به آن ها یاد می دهد.

این سه روش را برای فرزندتان در فروشگاه اسباب بازی در نظر بگیرید؛ زمانی که می خواهید هدیه ای برای تولد پسرخاله اش بخرید.

حتی شروع به سوال کردن نکنید.

آیا فکر می کنید پول روی درخت رشد می کند؟

شما حتی به چیزهایی که دارید هم اهمیت نمی دهید.

این رویکرد به کودک شما می آموزد که شایسته نیست (البته حقش است)، حریص است که چیزهایی را بخواهد (همه ما چیزهایی را می خواهیم، همیشه)، که او در رسیدن به چیزهایی که در زندگی می خواهد ناتوان است (که باعث می شود احساس تنفر و محرومیت کند؛ تمام آن ثروت هایی که در قفسه ها قرار می گیرند برای دیگران هستند اما نه برای او).

نتیجه این می شود که کودکی که احساس محرومیت می کند، به بزرگ سالی تبدیل می شود که به دنبال فرد شماره یک می گردد و فکر می کند که بیشتر از آنچه دیگران انتظار دارند، استحقاق دارد.

نظر شما در مورد این رویکرد چیست؟

صدایت را می شنوم، صدایت را می شنوم که واقعا می خواهی.

آیا قول می دهید که در تمام هفته دختر خوبی باشید و واقعا گوش کنید؟

این کار رشوه دادن به فرزندتان است که همیشه شما را در چاله ای فرو می برد. اما بدتر از آن این است که اگر ما هر چیزی را که می خواهیم در سطح مادی به فرزندانمان بدهیم، این انتظار را ایجاد می کند که در زندگی هر چه می خواهند به آن ها داده شود، به خصوص اگر سر و صدا راه بیندازند و قول هایی بدهند که لزوما نمی توانند به آن عمل کنند.

او برای لحظه ای احساس خوبی خواهد داشت، زیرا مغز ما هر بار که ما را تعقیب می کند، دوپامین دریافت می کند، اما این خرید به سرعت درخشش خود را از دست خواهد داد و او به چیز بعدی علاقه مند خواهد شد.

این که او را به خرید چیزها معتاد می کند (یا دیگران را دستکاری می کند تا چیزهایی برای او بخرند)به عنوان راهی برای احساس خوب، و او را به عادت به کسب چیزهای بیشتر، بیشتر، بدون احساس قدردانی از چیزهایی که دارد، هم مادی و هم غیرمادی، عادت می دهد.

نکته جالب اینجاست:

تو واقعا این را می خواهی، من صدایت را می شنوم.

این در برنامه امروز ما نیست (به عبارت دیگر، این در مورد ذهنیت فقر نیست، بلکه در مورد اولویت هاست)... " نه، ما امروز آن را به دست نمی آوریم که برای شما سخت است. می بینید چقدر آن را دوست دارید. آیا می خواهید من آن را در لیست تولد شما قرار دهم؟

شما درست می گویید، روز تولدتان خیلی دور است. اما اگر هنوز آن چیزی است که بیشتر از همه می خواهید، شاید بتوانید آن را داشته باشید. و می دانید، اگر واقعا آن را زودتر بخواهید، می توانید پول به دست آورید. مطمئنا، من می توانم به کاره ای عجیب و غریبی فکر کنم که بخشی از کاره ای عادی شما نیستند. و شما به اندازه کافی پیر شده اید که شاید بتوانید این سگ برفی را برای خانم ترنر راه بیندازید.

این کودک احساس قدرت می کند. اگر او واقعا این مورد را بخواهد، در نهایت می تواند آن را به دست آورد.

او یاد می گیرد که هر چیزی که می خواهد، با سخت کوشی کافی امکان پذیر است.

دو نکته برای تربیت کودکی که احساس حقارت و قدرت می کند اما حق ندارد

فرزندان کویر به سادگی از نیات خوب و سرمایه گذاری بیش از حد ما استفاده کرده اند.

-سالی کوسلو-

من فکر می کنم می خواهم دخترم کمی احساس حقارت داشته باشد. ما بزرگ شده ایم که شایسته هیچ چیزی نیستیم، از جمله احترام به این موضوع که هر نسلی اتفاق می افتد، همان داستان کودکان لوس. مطمئنم که نسل اول بچه هایی که کفش می پوشیدند یا به مدرسه می رفتند نیز لوس و مستحق محسوب می شدند.

من می گویم ما چرخه نامگذاری نسل جوان را می شکنیم."

-کارا-

هیچ کس نمی خواهد کودکی را بزرگ کند که فکر می کند دنیا به او بدهکار است، کسی که احساس می کند حق دارد هر چه می خواهد بگیرد.انواع اختلالات روحی در کودکان

همه ما می خواهیم کودکانی را پرورش دهیم که می دانند چگونه سخت کار کنند تا آنچه را که می خواهند در جهان ایجاد کنند. اما کارا (که در بالا این نظر را مطرح کرد)درست است.

ما همچنین می خواهیم کودکی را بزرگ کنیم که احساس ارزشمندی کند، مستحق نعمت های فراوان معنوی، عاطفی، جسمی و زندگی غنی باشد که باید حق تولد هر کودکی باشد.

بنابراین رازهای تربیت کودکی که احساس ارزشمندی می کند اما مورد توجه قرار نمی گیرد چیست؟استفاده از وی پی ان در گوشی آیفون اپل

در این ویدئو با آویتال از والدین جونکی، او وانمود می کند که یک کودک پنج ساله است که کامیون بیشتری می خواهد، و من وانمود می کنم که مادر هستم.

در این مطلب به جزئیات چگونگی صحبت کردن با بچه ها در مورد پول و چیزهایی که می خواهند می پردازیم، به گونه ای که به جای شرمندگی، به آن ها قدرت می دهیم.

در اینجا دوازده نکته برای بزرگ کردن کودکی که احساس حقارت و قدرت می کند اما مستحق نیست آورده شده است.

1- گرسنگی عاطفی فرزندتان را با مال و منال تغذیه نکنید.

اشتیاق های مادی اغلب تنها راهی برای ما هستند تا نیازهای عمیقی را که برآورده نمی شوند، هدایت کنیم، مانند نیاز همه انسان ها به دیده شدن واقعی، پذیرفته شدن و عزیز شدن. اغلب وقتی احساس گناه می کنیم که وقت کافی را با فرزندانمان نمی گذرانیم، چیزهایی برای آن ها می خریم.

هنگامی که کودک شما درخواست می کند، این یک پرچم قرمز برای توقف است، مشغله کاری خود را کنار بگذارید، و در مورد اولویت های خود شفاف شوید.

شما امروز با کودکتان چه می کنید تا به سادگی از او لذت ببرید؟ چگونه می توانید در هفته مراسمی ترتیب دهید تا زمان بیشتری را صرف برقراری ارتباط کنید؟ به قول قدیمی ها، کودکان زمانی رشد می کنند که شما نیمی از هدیه ها و دو برابر حضورتان را به آن ها بدهید.

2- به جای خجالت کشیدن، به کودکان قدرت دهید تا فراوانی خودشان را ایجاد کنند.

اغلب اوقات، به خاطر اضطرابی که از پول داریم، وقتی بچه ها را به چیزهای مادی عادت می دهیم، خجالت می کشیم. این کار به بچه ها یاد می دهد که شایسته نیستند. اما عکس این موضوع که هر چیزی را که می خواهند به بچه ها بدهیم، درس های غلطی را هم به آن ها یاد می دهد.

این سه روش را برای فرزندتان در فروشگاه اسباب بازی در نظر بگیرید؛ زمانی که می خواهید هدیه ای برای تولد پسرخاله اش بخرید.

حتی شروع به سوال کردن نکنید.

آیا فکر می کنید پول روی درخت رشد می کند؟

شما حتی به چیزهایی که دارید هم اهمیت نمی دهید.

این رویکرد به کودک شما می آموزد که شایسته نیست (البته حقش است)، حریص است که چیزهایی را بخواهد (همه ما چیزهایی را می خواهیم، همیشه)، که او در رسیدن به چیزهایی که در زندگی می خواهد ناتوان است (که باعث می شود احساس تنفر و محرومیت کند؛ تمام آن ثروت هایی که در قفسه ها قرار می گیرند برای دیگران هستند اما نه برای او).

نتیجه این می شود که کودکی که احساس محرومیت می کند، به بزرگ سالی تبدیل می شود که به دنبال فرد شماره یک می گردد و فکر می کند که بیشتر از آنچه دیگران انتظار دارند، استحقاق دارد.

نظر شما در مورد این رویکرد چیست؟

صدایت را می شنوم، صدایت را می شنوم که واقعا می خواهی.

آیا قول می دهید که در تمام هفته دختر خوبی باشید و واقعا گوش کنید؟

این کار رشوه دادن به فرزندتان است که همیشه شما را در چاله ای فرو می برد. اما بدتر از آن این است که اگر ما هر چیزی را که می خواهیم در سطح مادی به فرزندانمان بدهیم، این انتظار را ایجاد می کند که در زندگی هر چه می خواهند به آن ها داده شود، به خصوص اگر سر و صدا راه بیندازند و قول هایی بدهند که لزوما نمی توانند به آن عمل کنند.

او برای لحظه ای احساس خوبی خواهد داشت، زیرا مغز ما هر بار که ما را تعقیب می کند، دوپامین دریافت می کند، اما این خرید به سرعت درخشش خود را از دست خواهد داد و او به چیز بعدی علاقه مند خواهد شد.

این که او را به خرید چیزها معتاد می کند (یا دیگران را دستکاری می کند تا چیزهایی برای او بخرند)به عنوان راهی برای احساس خوب، و او را به عادت به کسب چیزهای بیشتر، بیشتر، بدون احساس قدردانی از چیزهایی که دارد، هم مادی و هم غیرمادی، عادت می دهد.

نکته جالب اینجاست:

تو واقعا این را می خواهی، من صدایت را می شنوم.

این در برنامه امروز ما نیست (به عبارت دیگر، این در مورد ذهنیت فقر نیست، بلکه در مورد اولویت هاست)... " نه، ما امروز آن را به دست نمی آوریم که برای شما سخت است. می بینید چقدر آن را دوست دارید. آیا می خواهید من آن را در لیست تولد شما قرار دهم؟

شما درست می گویید، روز تولدتان خیلی دور است. اما اگر هنوز آن چیزی است که بیشتر از همه می خواهید، شاید بتوانید آن را داشته باشید. و می دانید، اگر واقعا آن را زودتر بخواهید، می توانید پول به دست آورید. مطمئنا، من می توانم به کاره ای عجیب و غریبی فکر کنم که بخشی از کاره ای عادی شما نیستند. و شما به اندازه کافی پیر شده اید که شاید بتوانید این سگ برفی را برای خانم ترنر راه بیندازید.

این کودک احساس قدرت می کند. اگر او واقعا این مورد را بخواهد، در نهایت می تواند آن را به دست آورد.

او یاد می گیرد که هر چیزی که می خواهد، با سخت کوشی کافی امکان پذیر است.